شرکت انگلیسی Tesco Mobile یک مطالعه ای در باره رابطه شخصیت آدمها با نوع زنگ تلفن موبایلشون ( ringtone ) روی یکهزار نفر انجام داده ..نتیجه:
- کسانی که بجای رینگتون، از صدای خودشون استفاده می کنند آدمهایی خود شیفته ( self-obsessed ) هستند و آدمهایی که دایما رینگتون عوض می کنند غیرقابل اعتماد و متزلزل هستند.
- اگر رینگتون شما شبیه صدای زتگ تلفن های مکانیکی قدیمی است آنقدرها هم آدم بانمک و شوخی که خودتون فکر می کنید نیستید.
- اگر رینگتون موبایل تون، موزیک متن سریال ها و شوهای تلویزیونی است ، دیگران نسبت به هوش شما شک می کنند.
- اگر همیشه بجای رینگتون از وایبره ( لرزنده ) استفاده می کنید از دو حالت خارج نیست: یا آدم خیلی مهم و پرکاری هستید و هیچوقت فرصت جواب دادن به تلفن را ندارید، و یا اینکه برای آدمهای اطرافتون ارزش قائلید و نمیخواهید آنها از صدای موبایلتون ناراحت شوند. و بهترین همدم برای نشستن در سینما یا اتاق برای
تماشای گروهی فیلم هستید.
- رینگتون های موزیکالی که موزیک hip-hop یا R&B دارند نشاندهنده اینه که آدمی با احساس و جوانگرا و امروزی هستید. در مقابلش: موزیک های کلاسیک مثلا بتهوون و موتزارت و اینجور چیزا نشوندهنده سن و سال بالای شماست و کهنه گرایی را نشون میده.... موزیک های جنگولک بازی و پر
سروصدا ، و یا رینگتون های استاندارد و معمولی هم زیاد طرفدار نداره
کدام گناه بدتر است؟
یکی از آفات دین، بدگمانی است که ریشه بسیاری از مفاسد است و اسلام ما را به شدت از این عمل بازداشته است. در این جا داستانی را در این خصوص ذکر می کنیم.
مأموری شب گردی می کرد. ازخانه ای گذشت و صدایی از آن شنید. مشکوک شد واز دیوار بالا رفت. مردی را در حال گناه دید. گفت: ای دشمن خدا، آیا خیال کردی که خدا تو را می بخشاید در حالی که تو گناهکاری؟
مرد گفت: ای مأمور اگر من یک گناه و خطا کردم، تو مسلماً سه گناه کردی.
1- خداوند می فرماید:
ولاتجسسوا (حجرات- 49)، تفتیش نکنید و تو در این مورد جاسوسی کردی.
2- و فرمود: و اتوا البیوت من ابوابها (بقره 189) خانه ها را از درهایشان وارد شوید وتو از دیوار بالا آمدی.
3- و فرمود: فاذا دخلتم بیوتاً فسلموا (نور- 61) هرگاه داخل خانه ای شدید، سلام کنید و تو سلام نکردی.
آن گاه افزود: آیا دیگر گمان بد نمی کنی اگر من از تو صرف نظر کنم؟
مأمور گفت: آری به خدا قسم، دیگر تکرار نمی کنم.
پس صاحب خانه گفت: برو که من از تو گذشتم(1)
ــــــــــــــــــــ
1- ترجمه الغدیر، ج11، ص 238
