ضرب المثلها
سنگی راکه نتوان برداشت بایدبوسید وزمین گذاشت.
.
قسم روباه راباورکنیم یا دم خروس را؟
.
صدای دهل شنیدن از دورخوش است.
.
آش آنقدر شوربود که خان هم فهمید.
.
مهمان ازمهمان خوشش نمیادصاحبخانه ازهیچکدام.
.
هرچی که سیاه است بچه بزنیست.
.
حوضی که ماهی ندارد قورباغه درآن پادشاه است.
.
سواره ازپیاده خبر نداره وسیر ازگرسنه؟
اگر نمیتوانی به کسی امید بدهی نا امیدش نکن
اگر شنونده خوبی هستی راز دار خوبی هم باش
اگر نمیتوانی زخمی را مرحم بکشی نمک هم نباش
اگر خواستی کسی را سیر کنی ماهی بهش نده ماهیگیری یادش بده . . .
گناهی که پشیمانی بیاورد بهتر از عبادتی است که غرور بیاورد . . .
خدایا کمکم کن که هرچه میشکنم (دل) نباشد . . .
عمر اگر خوش گذرد زندگی نوح کم است / ور به سختی گذرد ثانیه هم بسیار است . . .
آنچه میخواهیم نیستیم و آنچه هستیم نمیخواهیم آنچه دوست داریم نداریم
و آنچه داریم دوست نداریم و عجیب است هنوز امیدوار به فردائی روشن هستیم . . .
بهترین روزهایت را به کسانی هدیه کن که بدترین روزها در کنارت بودند . . .
دنیا ? روز است یک روز با تو و یک روز بر علیه تو
روزی که با توست مغرور مباش روزی که علیه توست صبور باش . . .
زبان تا در دهان باشد زبان است / اگر یک نقطه افزون شود زیان است . . .
فرزندان خود را برای فردا تربیت کنید زیرا شما برای امروز و انها برای فردا هستد
حضرت علی (ع)
آنان که کاری را نا ممکن میپندارندبا شنیدن خبر انجام آن توسط دیگران
فقط یکه میخورند . . .
زندگی بافتن یک قالیست با نقش و نگاری که خودت میخواهی . . .
مشکلات ? انسانهای بزرگ را متعالی میسازد و انسانهای کوچک را متلاشی . . .
( شریعتی )
خداوند تو را میبیند تو را دوست دارد و بهترین مخلوقاتش را در کنار تو قرار داده
پس تو هم دوست بدار همراهانت را که سوغات خداوند هستند . . .
خداوندا تو خیلی بزرگی و من خیلی کوچک
ولی جالب اینجاست تو به این بزرگی من کوچک را فراموش نمیکنی
ولی من به این کوچکی تو را فراموش کرده ام . . .
آمده ایم که با زندگی کردن قیمت پیدا کنیم نه اینکه به هر قیمتی زندگی کنیم . .
نوروز
سعدی:
آدمی نیست که عاشق نشودفصل بهار
هرگیاهی که به نوروزنجنبدحطب است
فردوسی:
جهان انجمن شدبرتخت او
شگفتی فرومانده ازبخت او
به جمشیدبرگوهرافشاندند
مران روز را روزنوخواندند
سرسال نوهرمزفرودین
برآسوده از رنج روی زمین
بزرگان به شادی بیاراستند
می وجام ورامشگران خواستند
چنین جشن فرخ ازآن روزگار
به ما ماند ازآنخسروان یادگار
ابیوردی:
روزعیش وطرب وبستانست
روزبازارگل وریحانست
کزپی بزمگه نوروزی
باغ را باد صبا مهناست
لاهوری:
جشن فرخندهء فرور دینست
روزبازارگل ونسرینست
باغ پیراسته گلزاربهشت
گلبن آراسته حورالعینست
به چه ماند؟به عروسی عالم
که سبکروح وگران کابینست
نوروزتان مبارکککککک.؟!
غم بروشادی بیا
محنت بروشادی بیا.
حمدخدا ای نام تو بهترین سراغاز
بی نام تونامه کی کنم باز
ای یادتومونس روانم
جزنام تونیست برزبانم
ای هست کن اساس هستی
کوته زذرت درازدستی
ای خطبه توتبارک الله
فیض توهمیشه بارک الله
ای هفت عروس نه عماری
بردرگه توبه پرده داری
ای هست.نه برطریق
دانای درونی و برونی
ای هرچه رمیده وارمیده
درکن فیکن توافریده
